ازاین دریا که غرق اوست جانم – برون جستم ولیکن در میانم – بسی رفتم در این دریا وگفتم – گشاده شد بدریا دیدگانم – چو نیکو باز جستم سِر دریا – سر موئی ز دریا می ندانم – چو چشمم نیست دریا بین چه مقصود – اگر من غرق این دریا نشینم – چو نا بینای مادرزاد کشتی – درین دریا همی بر خاک رانم. مثل اینکه رهبر معظم ما هم کرو هم کور تشریف دارند و فقط زبان درازیرای مهمل گوئی دارند . متأسفانه ایشان از سلفشان که بلحاظ قتصادی و پیشرفت در بین کشور های در حال توسعه ی آن موقع در جایگاه اول قرار داشت که اگر بهمان منوال پیش میرفت ما حداقل در جایگاه کره ی جنوبی امروز بودیم نیآموختند ؛ که صدای انقلاب مردم را وقتی شنیدند ؛که کار از کار گذشته بود و دیگرهیچکس با هیچ وسیله ای قادر به جلوگیری از این سیل بنیان افکن نبود.
↧